Eerste week in Bolivia!!!

Hallo allemaal!!

Hierbij mijn allereerste bericht uit Bolivia! Maandagochtend heel vroeg werd ik liefdevol uitgezwaaid op Schiphol door mijn familie en kon mijn avontuur beginnen. Na een lange reis van 2 dagen (via Sao Paulo) kwam ik dinsdagavond aan in Cochabamba. Daar werd ik opgehaald door vier AIESEC’ers mét welkomstbordje “Welcome to Bolivia”, super leuk! Toen bleek ook dat ik bij een van hen in huis zou komen te wonen! Mijn huisgenoot heet Cindy, 25 jaar, ook een CW’er :p en erg gastvrij en gezellig! Moet zeggen dat het een hele opluchting is dat ik niet compleet in mijn uppie ergens in de grote stad zit. We kunnen het super goed vinden samen en praten heel veel in half Spaans, half Engels, zodat we allebei de taal beter kunnen leren. Ze woont in een mooi appartementje, dichtbij het centrum, waar ik mijn eigen kamer en badkamertje heb, de rest delen we. Ze is wel een flinke roker, dus dat is even wennen :p maar verder is het echt helemaal perfect! Alleen heb ik hier niet zo vaak internet, aangezien we een internetkabel delen en de verbinding soms niet goed werkt, dus ik ben niet zo goed bereikbaar verder.

Ik ben ontzettend blij dat Cindy er is om me een beetje te helpen nu in het begin. Ze heeft me de stad laten zien, geleerd hoe ik in de rare, volgepropte, gedeelde taxi-busjes moet nemen en heeft me ook in contact gebracht met een aantal anderen van AIESEC. Inmiddels ken ik dus al aardig wat mensen, wat erg leuk is! Daardoor voel ik me ook niet zo alleen en verlaten :) Het is wel erg wennen allemaal, alles is totaal anders dan in Nederland: de drukte, de armoede en de taal (bijna niemand spreekt Engels). Op straat rijdt iedereen kriskras door elkaar, overal op straat staan mensen spullen te verkopen (vooral eten) en ik wordt erg aangestaard als kaaskop! Mijn uiterlijk is blijkbaar reden tot groot vermaak bij de Cochabambinos. Verder is het een mooie stad met veel pleinen, kerkjes en helemaal omgeven door bergen, vanaf waar het grootste Christusbeeld ter wereld (net iets groter dan die in Rio) op de stad neerkijkt.

Een paar dagen gelden ben ik ‘s avonds met Cindy mee geweest naar haar caporales-repetitie op een pleintje hier in de buurt. Dit is een typisch Boliviaanse dans en erg gaaf om te zien! Verder beetje door de stad heen gezworven om de weg te leren kennen en de grote kathedraal bezocht. Ook op zoek gegaan naar het adres van Yo voy a Ti, waar ik stage ga lopen, maar daar vertelden ze me dat de organisatie op dat adres niet meer bestaat! Samen met Cindy nog erg veel mensen gebeld, maar niemand nam op of het nummer klopte niet. Bij AIESEC snapten ze er ook niets van, dus het is nog even afwachten wanneer ik daadwerkelijk ga beginnen. Degene met wie ik in Nederland veel contact heb gehad en die ik ook ontmoet heb (Alejandro) zit op dit moment in Santa Cruz, dus die was ook niet bereikbaar. Erg vreemd allemaal, maar er is me verzekerd dat het allemaal goed komt!

Later ben ik met Rodrigo naar het AIESEC kantoor op de universiteit geweest en heb ik meegeholpen met het opnemen van een nieuw promotie-filmpje, waar ik in het Nederlands iets voor moest zeggen. Daar hoorde ik van iemand dat er dit weekend een nationale AIESEC conferentie is voor alle communicatie commissies in Bolivia. Een ander meisje van Brazilië die hier zit ging ook en aangezien ik CW studeer, hebben ze kunnen regelen dat ik ook nog mee kon! Dus onverwacht zat ik de volgende ochtend om 5 uur 's ochtends vier uur lang in de bus om in Oruro het weekend de COMMference 2012 mee te maken! Oruro ligt hoog in de bergen en het was er dan ook echt verschrikkelijk koud!! Zeker omdat we in een vrij armoedige plek sliepen, waar veel open stond en het water in de douche bijv ook ijskoud was. Even wat anders dan het lente-achtige klimaat van Cochabamba. Wel hele gave ervaring. De bus nemen is al een hele expeditie, wat een chaos allemaal. Tijdens de conferentie veel Boliviaanse AIESECers leren kennen, veel geleerd over de communicatie binnen AIESEC Bolivia en ’s avonds een mooi feestje meegemaakt! Met teams van drie wordt hier een speciaal drankspel gespeeld, waarbij de buitenlandse trainees natuurlijk niet achter konden blijven. Wij (meisje uit Brazilië, Amerikaanse jongen en ik) hebben vervolgens ook geprobeerd mee te doen en meerdere keren gewonnen, tot grote verbazing van de Bolivianen, haha!

Het valt me echt op hoe vriendelijk en open alle AIESEC’ers hier zijn. Niet alleen degenen uit Cochabamba die ik iets beter beginnen te kennen, maar ook mensen die ik net een dag ken van de conferentie! Meteen nodigen ze me uit om als ik in hun stad ben ze op te bellen, met ze op stap te gaan of bij ze te blijven slapen. Super aardig. En uiteindelijk op zondagavond met zijn achten ongeveer terug naar de warmte van Cochabamba. Ik kan ze inmiddels goed verstaan als ze Spaans praten en dat maakt het wel veel makkelijker. Gezellig dus in de bus (ik ken nu alle Spaanse scheldwoorden :p) en buiten met uitzicht op een hemel vol sterren tussen de bergen door de afdaling maken: heel gaaf.

Nou, inmiddels ben ik hier al een week en heb al een hoop meegemaakt! Hoop snel te kunnen beginnen met mijn stage, ben namelijk erg benieuwd hoe dat zal zijn. Ga er vandaag maar weer eens achteraan. Maar tot die tijd vermaak ik me eigenlijk wel prima :) Zoals ze hier zeggen: mañana, mañana! Het komt wel!

Heel veel liefs uit Bolivia! Saludos,

Veerle